moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

JWK i podchorążowie, czyli trening przed misją

Komandosi z Lublińca szykują się do wyjazdu na misję. W Afganistanie będą szkolić tamtejszą jednostkę kontrterrorystyczną policji, ale teraz doskonalą swoje umiejętności metodyczne współpracując z podchorążymi z Akademii Wojsk Lądowych. Studenci na poligonie w Wędrzynie wcielili się w rolę Afgańczyków. – Dla nas to dobry trening z metodyki, dla nich duża dawka wiedzy – mówi jeden z komandosów.

Podchorążowie, którzy wzięli udział we wspólnym treningu studiują na czwartym roku Akademii Wojsk Lądowych i są członkami działającej na uczelni Sekcji Działań Nieregularnych. – Rozwijamy w niej umiejętności z zakresu dowodzenia i planowania, ale także uczymy się m.in. taktyki,  medycyny pola walki,  strzelectwa bojowego czy metodyki szkolenia – mówi sierż. pchor. Michał Jakimiuk, przewodniczący SDN. Sekcja już od jakiegoś czasu współpracuje z Jednostką Wojskową Komandosów z Lublińca, dlatego też specjalsi zaproponowali wojskowym studentom wspólne szkolenie poligonowe. Podchorążowie mieli wspomóc trening metodyczny operatorów zespołów bojowych Jednostki Wojskowej Komandosów. Ci wkrótce wylatują do Afganistanu, by tam szkolić narodową jednostkę kontrterrorystyczną policji, tzw. ATF444. Zajęcia z podchorążymi były dla nich treningiem.

Komandosi przez kilka dni uczyli podchorążych walki w terenie zurbanizowanym. Wojskowi studenci przechodzili również trening ogniowy w dzień oraz w nocy z użyciem noktowizji, strzelali także zespołowo z karabinów maszynowych i granatników. Specjalsi wiele czasu poświęcili również na to, by przeszkolić ich z planowania operacji. – Niektóre rzeczy były dla nas absolutną nowością. Ostatni dzień szkolenia był wielkim wyzwaniem – mówi plut. pchor. Konrad Dawidowicz. Chodzi tu o operację bezpośrednią, którą podchorążowie mieli samodzielnie zaplanować i przeprowadzić na koniec szkolenia. – Byliśmy ciekawi, jak bez gruntowych podstaw dotyczących taktyki działań specjalnych nam to wyjdzie – dodaje podchorąży.

Godziny przygotowań, potem szturm

Ostatnim sprawdzianem podchorążych było zaplanowanie, a potem przeprowadzenie operacji specjalnej. Zgodnie ze scenariuszem, mieli uwolnić przetrzymywanych zakładników i zatrzymać terrorystów. – Chcieliśmy na tym przykładzie pokazać przede wszystkim, jak ważne jest planowanie działania, dać lekcję walki w ciemnych i ciasnych pomieszczeniach – opowiada jeden z operatorów.

Podchorążowie mieli niewiele informacji, np. nie wiedzieli, ilu jest zakładników, a ilu terrorystów. Miejsce, w którym przetrzymywani byli zakładnicy cały czas obserwowali wysłani wcześniej snajperzy. Śledzili każdy ruch wokół budynku, jego okna, próbowali ustalić, w której części domu byli przetrzymywani ludzie. Zebrane informacje przekazywali grupie odpowiedzialnej za planowanie operacji. To rola podchorążych. – Zadania podzieliliśmy dokładnie tak, jak to się dzieje na misji. To Afgańczycy planują swoje działania, my jesteśmy dla nich wsparciem, zabezpieczamy ich akcje. Tu rolę Afgańczyków odgrywali studenci AWL – mówi operator. Komandos wyjaśnia, że to Afgańczycy grają główną rolę podczas każdej operacji specjalnej. – „Czwórki” nie są jednak jeszcze w stu procentach samowystarczalni, często ich operacje wymagają naszego wsparcia: planistycznego czy operacyjnego. Pomagamy im, koordynujemy ich działania. Jeżeli udajemy się z nimi na operacje, mogą liczyć na amerykańskie środki transportu – wyjaśnia „Łasuch” i dodaje, że podczas poligonowego szkolenia z podchorążymi relacje wyglądają bardzo podobnie. – Nadzorowaliśmy ich planowanie, korygowaliśmy błędy. Do dyspozycji mieli również naszych snajperów oraz środki rozpoznania – dodaje komandos. Operatorzy dołączyli także do podchorążych także w czasie szturmu.

Podobnie jest w czasie misji. – Zawsze do akcji wchodzimy po Afgańczykach, dlatego i tu podchorążowie szturmowali budynek jako pierwsi – wyjaśnia „Zioło”. Już po akcji podchorążowie wyprowadzili wszystkie osoby z budynku na zewnątrz. Zatrzymani mieli zasłonięte oczy i skrępowane ręce. Wtedy zaczęło się przeszukanie i ich identyfikacja. – Dopóki nie mamy pewności, kto jest zakładnikiem, a kto terrorystą wszystkich traktujemy jednakowo, czyli jak osobę podejrzaną – wyjaśnia komandos.

Po zakończonej akcji przyszedł czas na omówienie. – Czy były błędy? No pewnie. Taktyka wojsk specjalnych nie jest łatwa, ale jak na ten czas, który na szkolenie poświęcili podchorążowie, nie było źle. Naprawdę dobrze się zgrali – mówił „Łasuch”. Radości nie kryli podchorążowie. – Jeśli instruktorzy mówią, że nie było źle, to możemy się tylko cieszyć. Dla nas te kilka dni szkolenia to bardzo duże doświadczenie i cenna lekcja. Bardzo się cieszymy, że my też mogliśmy im pomóc – mówi jeden z wojskowych studentów.

Nie wszystkie karty zostały odkryte

Komandosi podkreślają, że choć podchorążowie dostali krótką lekcję „specjalistycznej taktyki” , to nie poznali procedur operowania wojsk specjalnych. – Chcieliśmy zaznajomić ich ze specyfiką naszego działania, prowadzenia akcji bezpośrednich, taktyką podejścia do budynków, poruszania się w pomieszczeniach. To są dla nich zupełnie nowe informacje, więc przekazujemy je od zera, zaczynamy od podstaw – opowiada „Pirat”, jeden z komandosów. – Ale i tak najważniejszym celem tego szkolenia było doskonalenie naszych umiejętności metodycznych – dodaje operator. Po każdym dniu zajęć podchorążowie wypełniali ankiety, w których opiniowali instruktorów i sposób prowadzenia zajęć. – Dla nas to cenne wskazówki – mówi „Łasuch”. –Analizowaliśmy odpowiedzi podchorążych, bo jako studenci AWL, a wkrótce oficerowie, mają już jakieś pojęcie odnośnie metodyki. Po analizie ich często trafnych komentarzy mamy większą świadomość naszych mocnych i słabych stron, wiemy nad czym trzeba jeszcze pracować – dodaje dowódca grupy specjalnej JWK. Instruktorzy przyznają, że nawet mimo dużego doświadczenia bojowego, czasem trudno jest efektywnie przekazać wiedzę na ten temat innym. Dodają jednak, że można się tego nauczyć, w taki sposób, by prowadzone zajęcia były dla szkolonych wartościowe. – Nie po raz pierwszy będziemy szkolić Afgańczyków, wiemy czego się od nas oczekuje. A jednak potrzebujemy ciągle doskonalić swoją metodykę, żeby nasze zadania szkoleniowe i doradcze wykonywać jak najlepiej – dodaje komandos.

Żołnierze Jednostki Wojskowej Komandosów jeszcze w tym roku wyjadą do Afganistanu na misję „Resolute Support”. Będą stacjonować w Kandaharze jako SOAT-50.

Ewa Korsak, Magdalena Kowalska-Sendek

autor zdjęć: Michał Niwicz

dodaj komentarz

komentarze

~J
1583685780
Panowie z JWK szkolcie Afgańczyków to bardzo dobrze. Ale w następnej kolejności powinniście szkolić Polskiego żołnierza. Wasze kompetencje i umiejętności powinny być przekazywane Polskim żołnierzom.
9A-C1-D2-0B

Koniec dzieciństwa
Czarna taktyka terytorialsów
Deterrence in Polish
Natowska sieć rurociągów obejmie Polskę
Poligon dla medyków w mundurach
Australijski AWACS rozpoczął misję w Polsce
Unia chce zbudować „mur dronowy"
Abolicja dla ochotników
Brytyjczycy na wschodniej straży
MSPO 2025 – serwis specjalny „Polski Zbrojnej”
Weterani pamiętają
Medicine for Hard Times
Jednym głosem w sprawie obronności
Okiełznać Borsuka
Speczespół wybierze „Orkę”
Priorytetowe zaangażowanie
Na Baltexpo o bezpiecznym morzu
Drugi wojskowy most
GROM. Kulisy selekcji do jednostki specjalnej
Polskie Bayraktary nad Turcją
Wspólne szkolenie żandarmów z NATO
Koniec pewnej epoki
W poszukiwaniu majora Serafina
Trwa dobra passa reprezentantów Wojska Polskiego
Izrael odzyskał ostatnich żywych zakładników
Dzień Bezpieczeństwa na Baltexpo
Pocisk o chirurgicznej precyzji
POLMARFOR, czyli dowodzenie na Bałtyku
Żołnierze testują nowoczesne drony. To polska robota
Polsko-unijne rozmowy o „murze dronowym”
Pamiętamy o dokonaniach gen. Rozwadowskiego
F-35 z Norwegii znowu w Polsce
Terytorialsi w akcji
Kircholm 1605
Historia jest po to, by z niej czerpać
Konie dodawały pięciobojowi szlachetności
Kawaleria pancerna spod znaku 11
Ustawa schronowa – nowe obowiązki dla deweloperów
Uczniowie poznają zasady bezpieczeństwa
Bataliony Chłopskie – bojowe szeregi polskiej wsi
W Brukseli o bezpieczeństwie wschodniej flanki i Bałtyku
GROM w obiektywie. Zobaczcie sami!
W wojsku orientują się najlepiej
MON chce nowych uprawnień dla marynarki
Mity i manipulacje
MON i MSWiA: Polacy ufają swoim obrońcom
Kopuła nad bewupem
Wyspa komandosów i walka z morskim żywiołem
Wojskowe przepisy – pytania i odpowiedzi
Polski „Wiking” dla Danii
Czarnomorski szlif minerów
Zjednoczyć wysiłek w przeciwdziałaniu presji migracyjnej
„Road Runner” w Libanie
Pokój na Bliskim Wschodzie? Podpisano kluczowe porozumienie
Leopardy i Rosomaki pokonały Odrę
Rój bezzałogowców nad Orzyszem
Pływali jak morscy komandosi
Carl-Gustaf przemówił
Czarna taktyka terytorialsów
Władze USA zapowiadają poważne zmiany w amerykańskiej armii
Maratońskie święto w Warszawie
Żołnierz na urlopie i umowie zlecenie?
Trzeba wzmocnić suwerenność technologiczną Polski
Kaczka wodno-lądowa (nie dziennikarska)

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO