moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Finał konkursu o tytuł Mistrza Ognia Artyleryjskiego Wojsk Lądowych 2021

W trakcie konfliktu zbrojnego korzystanie z systemów nawigacji i łączności będzie utrudnione ze względu na oddziaływanie przeciwnika, dlatego należy doskonalić różne metody skutecznego rażenia go ogniem.

W dniach 17–18 listopada 2021 roku w Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia przeprowadzono finałową część konkursu. Brali w nim udział oficerowie wojsk rakietowych i artylerii wyłonieni w eliminacjach na szczeblu dywizji, brygad i pułków artylerii oraz Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia.

Konkurs miał na celu:
1) doskonalić:
a) znajomość zasad strzelania i kierowania ogniem oraz programu ćwiczeń i strzelań WRiA1,
b) indywidualne umiejętności artyleryjskie przygotowania i wykonania zadań ogniowych w różnych warunkach i sytuacjach taktycznych;

2) sprawdzić:
a) poziom wiedzy o zasadach strzelania i kierowania ogniem,
b) umiejętności stosowania zasad strzelania i kierowania ogniem artylerii w praktycznym działaniu;
3) rozwijać współzawodnictwo wśród kadry WRiA w osiąganiu najlepszych wyników szkoleniowych.
Finał obejmował dwa etapy. Pierwszy teoretyczno-praktyczny – to trening indywidualnych umiejętności strzelania (TIUS) bez strzelania amunicją bojową oraz drugi praktyczny ze strzelania amunicją bojową.

Mistrzem ognia artyleryjskiego zostawał finalista, który uzyskał największą liczbę punktów za wykonanie zadań ogniowych w obu etapach konkursu.

W artykule przedstawiono etap teoretyczno-praktyczny, który miał na celu sprawdzenie umiejętności realizowania następujących zadań ogniowych:
– nr 5 „Rażenie celu nieruchomego ogniem pośrednim ze wstrzeliwaniem”,
– nr 6 „Rażenie celu ogniem pośrednim bez wstrzeliwania”,
– nr 11 „Określenie sumarycznej odchyłki prędkości początkowej na podstawie tworzenia celu pomocniczego.
Dla wykazania się indywidualnymi umiejętnościami bez strzelania amunicją bojową należało wykonać cztery zadania ogniowe:
– nr 11 i 6 pododdziałem armatohaubic Dana kalibru 152 mm,
– nr 6 pododdziałem wyrzutni artylerii rakietowej kalibru 122 mm,
– nr 5 pododdziałem moździerzy M-98.

Uczestnicy realizowali poszczególne zadania jednocześnie, przy tym każdy pododdział w składzie ośmiu dział (wyrzutni) lub sześciu moździerzy. W czasie treningu indywidualnych umiejętności strzelania (TIUS) nie można było używać kalkulatorów artyleryjskich, kalkulatorów programowalnych lub komputerów. Nastawy określano sposobem rachunkowym z wykorzystaniem przyrządu kierowania ogniem (PKO). Finaliści byli oceniani za czas oraz dokładnoś
wykonania zadania przez porównanie nastaw oraz ustalenie liczby popełnionych błędów instrukcyjnych zgodnie z opracowanym przez komisję zestawieniem norm dla każdego warunku. Do błędów instrukcyjnych zaliczono:
● ostrzał celu w nakładkę zamiast z ustopniowaniem i odwrotnie;
● ostrzał celu na jednej nastawie celownika zamiast na trzech i odwrotnie;
● ostrzał celu na jednej nastawie odchylenia zamiast na dwóch i odwrotnie;
● niekompletna komenda ogniowa (brak podania ładunku, nieprawidłowy rodzaj zapalnika, brak w komendzie podania kierunku zasadniczego oraz snopa);
● przejście do ognia skutecznego niezgodnie z zasadami określonym w ISiKO2;
● wyznaczenie snopa z błędem przekraczającym 0-02, skoku – z błędem większym niż 25 m;
● błąd w określaniu zużycia pocisków do celu, jeżeli wyznaczone zużycie różni się więcej niż 25% od normy niezbędnej do rażenia celu (nakazanej w komendzie);
● błędy popełnione w trakcie wstrzeliwania, jeżeli błąd określania poprawki jest większy od 50 m w donośności i 0-05 w kierunku.

Rozwiązywane zadania plik do pobrania

Przypisy:

1. Program ćwiczeń i strzelań Wojsk Rakietowych i Artylerii DTU-7.1.1.7, DGRSZ, Warszawa 2018.

2. Instrukcja strzelania i kierowania ogniem pododdziałów artylerii naziemnej, cz. I. Art. 817/93, Warszawa 1993. 


 

mjr dr Adrian Golonka  jest adiunktem w Zespole Wojsk Rakietowych i Artylerii Zakładu Wsparcia Bojowego Instytutu Dowodzenia Akademii Wojsk Lądowych.
kpt. mgr Andrzej Niedźwiecki  jest wykładowcą w Zespole Wojsk Rakietowych i Artylerii Zakładu Wsparcia Bojowego Instytutu Dowodzenia Akademii Wojsk Lądowych

mjr dr Adrian Golonka, kpt. mgr Andrzej Niedźwiecki

autor zdjęć: st. chor. sztab. mar. Arkadiusz Dwulatek/ Combat Camera DO RSZ

dodaj komentarz

komentarze


„Steadfast Noon”, czyli nuklearne odstraszanie
W poszukiwaniu majora Serafina
Mity i manipulacje
MSPO 2025 – serwis specjalny „Polski Zbrojnej”
Ustawa schronowa – nowe obowiązki dla deweloperów
Broń i szkolenia. NATO wspiera Ukrainę systemowo
Wojskowi rekruterzy zawsze na posterunku
Wojny na rzut kostką
Bataliony Chłopskie – bojowe szeregi polskiej wsi
WOT na Szlaku Ratunkowym
Kolejna fabryka amunicji z Niewiadowa
Terytorialsi w akcji
Człowiek jest najważniejszy
Żołnierze na trzecim stopniu podium
Dywersanci atakują
F-35 z Norwegii znowu w Polsce
Jelcz się wzmacnia
Transbałtycka współpraca
Speczespół wybierze „Orkę”
W wojsku orientują się najlepiej
Medicine for Hard Times
Zełenski po raz trzeci w Białym Domu
Orientuj się bez GPS-u
Szwedzkie myśliwce dla Ukrainy
MON chce nowych uprawnień dla marynarki
Pokój na Bliskim Wschodzie? Podpisano kluczowe porozumienie
Kosmiczny Perun
Brytyjczycy na wschodniej straży
Zawiszacy na Litwie
Szli po odznakę norweskiej armii
Żołnierz na urlopie i umowie zlecenie?
Australijski AWACS rozpoczął misję w Polsce
Kircholm 1605
UBM, czyli przepis na ekspresową budowę
Korpus bezzałogowców i nowe specjalności w armii
Polskie Bayraktary nad Turcją
Kolejne „Husarze” w powietrzu
„Road Runner” w Libanie
Kawaleria w szkole
Trzeba wzmocnić suwerenność technologiczną Polski
Młodzi i bezzałogowce
Standardy NATO w Siedlcach
Polskie innowacje dla bezpieczeństwa – od Kosmosu po Bałtyk
MON i MSWiA: Polacy ufają swoim obrońcom
Pocisk o chirurgicznej precyzji
Kawaleria pancerna spod znaku 11
Abolicja dla ochotników
Maratońskie święto w Warszawie
Izrael odzyskał ostatnich żywych zakładników
Kaczka wodno-lądowa (nie dziennikarska)
Niezłomni w obronie
Polski „Wiking” dla Danii
Miliardy na inwestycje dla PGZ-etu
Konie dodawały pięciobojowi szlachetności
Więcej pieniędzy na strzelnice w powiecie
Wojskowe przepisy – pytania i odpowiedzi
GROM w obiektywie. Zobaczcie sami!
Koniec pewnej epoki
Pasja i fart
Rezerwa i weterani – siła, której nie wolno zmarnować
DragonFly czeka na wojsko
Szpital polowy, czyli test Żelaznej Dywizji
Więcej szpitali przyjaznych wojsku
Były szef MON-u bez poświadczenia bezpieczeństwa
Koniec dzieciństwa
Trwa dobra passa reprezentantów Wojska Polskiego
Deterrence in Polish
„Droga do GROM-u”
W Brukseli o bezpieczeństwie wschodniej flanki i Bałtyku
Medycy na start
Priorytetowe zaangażowanie
„Czerwone berety” na kursie dowódców i SERE

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO