moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Redzikowo przyspiesza

Amerykański Departament Obrony wybrał głównego wykonawcę bazy obrony przeciwrakietowej w Redzikowie, w której umieszczone zostaną elementy systemu Aegis Ashore, czyli radar AN/SPY-1 oraz pociski rakietowe Standard SM-3 Block IB i Block IIA. Za wybudowanie instalacji amerykańska firma AMEC Programs Inc. zainkasuje 182 miliony dolarów. Prace mają ruszyć na przełomie kwietnia i maja br. i zakończyć się najpóźniej do 9 kwietnia 2018 roku.


Baza w Redzikowie ma być jednym z trzech stacjonarnych elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej, mającej chronić Europę przed pociskami balistycznymi. Mają się w niej znaleźć radary i kontenerowe wyrzutnie pocisków antyrakietowych.

Za wybudowanie bazy odpowiadają Korpus Inżynieryjny Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych (USACE) Dystrykt Europa, Agencja Obrony Przeciwrakietowej (MDA), Dowództwo Sił Stanów Zjednoczonych w Europie (EUCOM) oraz Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych. Koszt całej inwestycji poniosą Amerykanie i według wstępnych szacunków wyniesie on około 300 milionów dolarów.

Pierwsze przetargi rozstrzygnięte

Kilka dni temu wyłoniona została firma, która wybuduje najważniejsze obiekty na terenie Redzikowa – budynki dla radarów AN/SPY-1(D) i Mk99. Wart 182 miliony dolarów kontrakt zdobyło przedsiębiorstwo AMEC Programs Inc. W tym przetargu mogły startować jedynie firmy amerykańskie, ze względu na konieczność posiadania niezbędnych certyfikatów bezpieczeństwa.

Polskie firmy mogły natomiast starać się o kontrakty na budowę obiektów infrastruktury pomocniczej. Jak wyjaśnia Agnieszka Jakowiecka, specjalistka do spraw mediów z Ambasady USA w Warszawie, przetargi te zostaną rozstrzygnięte w najbliższych tygodniach. – Ich łączna wartość może wynieść nawet 100 milionów dolarów. Prace obejmą budowę obiektów mieszkaniowych, gastronomicznych, medycznych, sportowych, ochrony przeciwpożarowej, a także infrastruktury drogowej, wodnej, elektrycznej, kanalizacji deszczowej – wylicza Jakowiecka.

To nie będą jedyne kontrakty budowlane dla polskich firm. Strona polska odpowiada również za wybudowanie ogrodzenia bazy oraz doprowadzenie do niej niezbędnej infrastruktury. Warte kilkadziesiąt milionów złotych zlecenia na te prace już trafiły do krajowych spółek.

Opiewającą na ponad 40 milionów złotych umowę na budowę ogrodzenia zdobyło konsorcjum firm Zeus S.A. i Elektrobud Grudziądz. Spółka MEGA z Gdyni zarobi ponad 4,3 miliona złotych za przygotowanie sieci wodociągowej i hydrantowej, budowę kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz podłączenie ich do sieci miejskiej. 10 milionów złotych, za budowę sieci energetycznej wraz z zasilaniem awaryjnym, zainkasuje natomiast konsorcjum firm P.H.U. El Proffesional Mariusz Maszota z Gdyni i Przedsiębiorstwo Budownictwa Elektroenergetycznego ENBUD ze Słupska.

Baza w Redzikowie ma być gotowa do 9 kwietnia 2018 roku, a gotowość operacyjną osiągnąć do końca 2018 roku (zgodnie z terminarzem programu „European Phased Adaptive Approach”).

Tarcza nad Europą

Objęcie Europy amerykańską tarczą antyrakietową, która będzie chroniła państwa NATO przed atakami pociskami balistycznymi dalekiego i średniego zasięgu, było jednym ze sztandarowych projektów obronnych byłego już prezydenta USA, Georga W. Busha. W 2007 roku zadeklarował on budowę w państwach Europy Środkowej kilku baz US Army, w których umieszczone zostaną radary i wyrzutnie pocisków przeciwbalistycznych.

Po zmianie władzy w 2008 roku, nowy prezydent USA Barack Obama zapowiedział „modyfikację” planu budowy tarczy. Swoją decyzję w tej sprawie ogłosił rok później, 17 września 2009 roku. Poinformował wówczas, że w ramach programu „European Phased Adaptive Approach” Stany Zjednoczone obejmą Europę „parasolem” mobilnym, którego sercem będą instalacje typu AEGIS BMD umieszczone na okrętach US Navy. Oznaczało to jednocześnie rezygnację ze stacjonarnego systemu antyrakietowego.

Zamiast kilku baz miały powstać zaledwie trzy – w Polsce, Rumunii i Turcji, z czego turecka – w miejscowości Kurecik – miała zostać wyposażona jedynie w radar, a w Redzikowie koło Słupska i rumuńskiej bazie Deveselu miały zostać umieszczone radary: AN/SPY-1(D) i Mk99 oraz kontenerowe wyrzutnie pocisków przeciwbalistycznych.

Trzy etapy budowy tarczy

Program „European Phased Adaptive Approach” został podzielony na trzy fazy. W ramach pierwszej, uruchomiony został radar wczesnego ostrzegania w bazie tureckiej. Osiągnął gotowość operacyjną pod koniec 2011 roku.

Drugim etapem programu było umieszczenie na wodach okalających Europę „pływającej” część tarczy, czyli składającego się z czterech niszczycieli klasy Arleigh Burke zespołu CTF-64 (Commander, Task Force Sixty Four). Na miejsce jego stacjonowania wybrano hiszpańską bazę Rota, gdzie podporządkowany jest 6 Flocie US Navy. Obecnie tworzą go okręty: USS Donald Cook, USS Ross, USS Porter i USS Carney. CTF-64 osiągnął gotowość bojową we wrześniu ubiegłego roku.

Trzecia faza programu, czyli budowa obiektów w Rumunii i w Polsce, została podzielona na dwie części. W ramach pierwszej zbudowana została baza w Deveselu, którą ukończono w grudniu 2015 roku, a gotowość operacyjną osiągnęła na początku bieżącego roku. Druga obejmuje budowę polskiej bazy w Redzikowie.

Krzysztof Wilewski

autor zdjęć: plut. Daniel Andalukiewicz

dodaj komentarz

komentarze


Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
 
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
Jesień przeciwlotników
Transformacja wymogiem XXI wieku
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Olimp w Paryżu
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Co słychać pod wodą?
Terytorialsi zobaczą więcej
Mniej obcy w obcym kraju
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Zyskać przewagę w powietrzu
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Karta dla rodzin wojskowych
Zmiana warty w PKW Liban
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Determinacja i wola walki to podstawa
Czworonożny żandarm w Paryżu
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Setki cystern dla armii
Ogień Czarnej Pantery
Homar, czyli przełom
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Polskie „JAG” już działa
Wybiła godzina zemsty
Użyteczno-bojowy sprawdzian lubelskich i szwedzkich terytorialsów
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
„Feniks” wciąż jest potrzebny
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Jak Polacy szkolą Ukraińców
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Pożegnanie z Żaganiem
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Olympus in Paris
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
Aplikuj na kurs oficerski
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Medycyna „pancerna”
Szkoleniowa pomoc dla walczącej Ukrainy
„Szczury Tobruku” atakują
Bój o cyberbezpieczeństwo
Ostre słowa, mocne ciosy

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO