moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Trzeba iść dalej

Od kilku już lat Międzynarodowemu Salonowi Przemysłu Obronnego w Kielcach udaje się rzecz niezwykle trudna. Pozostaje w centrum uwagi nie tylko polskiej armii i krajowej zbrojeniówki, lecz także wojskowych z Europy i przedstawicieli koncernów zbrojeniowych działających na Starym Kontynencie. To ogromna wartość dla miasta, regionu, kraju. Jednak w mojej ocenie kieleckie targi dotarły do punktu, w którym, aby utrzymać swoją pozycję, muszą się zdecydować na pewne zmiany i inwestycje. Czego mi brakuje w obecnej formule targów? Na przykład tego, że w ich programie nie ma pokazów dynamicznych, które są niezwykle ciekawą częścią chociażby paryskich Eursatorów. Brakuje mi też obecności małych, innowacyjnych firm z branży obronnej, których nie stać na wyłożenie tysięcy złotych na targowe stoisko.

Dobra marka. To określenie przychodzi mi na myśl jako pierwsze, kiedy jestem pytany o Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego. Niewiele jest w Polsce branżowych inicjatyw, które zdobyły taką renomę jak targi zbrojeniowe w Kielcach. Zestawianie MSPO z wystawami Eurosatory oraz DSEi może się wydawać jedynie chwytem reklamowym, ale bezwzględne liczby nie kłamią. Pod względem wystawców i zwiedzających to największe po Paryżu i Londynie targi obronne na Starym Kontynencie. Oczywiście kieleckim targom do wymienionych imprez sporo brakuje. I nie myślę tutaj o powierzchni wystawienniczej, bo wybudować nowoczesne hale i centrum konferencyjne można wszędzie. Wystarczą tylko pieniądze. Kluczowa jest liczba wystawców, czyli firm, które za to, aby móc pokazać swoje produkty, są zdecydowane zapłacić, i to niemałe pieniądze. W tym roku do Paryża przyjechało 1800 wystawców, a na MSPO – nieco ponad 600.

Targi w Kielcach dzisiaj się kończą. I co do oceny oferty zaprezentowanej na tegorocznym MSPO to jestem bardzo ostrożny. Dlaczego? Bo w przypadku tego typu imprez łatwo o niesprawiedliwy werdykt. Ktoś powie, że nic ciekawego nie było. Bo czy warto zachwycać się nad kolejną modernizacją leciwych PT-91 Twardy/T-72 czy ekscytować się na widok rozpoznawczych BWR albo Śmiglaków Mi-8? Czy ma nas kręcić kolejna odsłona Borsuka lub bewupa przyszłości, który nie jest jeszcze nawet prototypem tylko modelem. Wymieniać można dłużej. Jest przecież radar pasywny PET-PCL, nad którymi pracujemy już tyle lat i wciąż nie jest produkowany seryjnie. „Tajny” Rosomak WD, o którym oficjalnie nikt nie chce powiedzieć, że to po prostu wóz łączności (przydatny), a nie dowodzenia systemu BMS (bardzo, bardzo potrzebny).
Jednak w mojej ocenie poprzestanie na narzekaniu świadczyłoby tylko o złej woli. Bo pakiety modernizacyjne PT-91 Twardy/T-72 to nie tylko produkty, na które czeka armia. W końcu wycofywanie niezłych czołgów, które po modernizacji będą dobrymi maszynami, byłoby nierozsądne w naszej sytuacji. Ale propozycje unowocześnienia używanych obecnie czołgów to także świetna okazja, by zaistnieć na zagranicznych rynkach. Państw z takimi problemami i takim sprzętem jak my jest na świecie sporo, więc pakiet modernizacyjny mógłby się stać naszym towarem eksportowym. A Borsuk? Trudno zaprzeczyć, że to pierwszy od x lat produkt pancerny z krajowej zbrojeniówki, który ma realną szansę wejść do linii. I nie jest to kartonowy model, jak złośliwie mówią niektórzy, a prawie prototyp. Prawie, bo trzeba jeszcze zintegrować go z silnikiem, który budujemy w ramach tego programu (tak, sami w WZMotach). A radar PET-PCL? Cóż. Nie da się ukryć, że powinien być w służbie już dawno. Ale ktokolwiek miał do czynienia z wojskową biurokracją przy wdrażaniu czegoś do służby, wie z jaką hydrą trzeba się zmierzyć, aby produkt uczynić sprzętem wojskowym i uzbrojeniem.

Moja ocena tegorocznego MSPO jest więc ostrożna. Co innego, gdy rozmawiamy o samym MSPO, jako imprezie samej w sobie. Tutaj mam bardzo jasne stanowisko. Uważam, iż kieleckie targi dotarły do punktu, w którym, aby utrzymać swoją pozycję, muszą poczynić spore inwestycje. To, czego mi bardzo brakuje, to pokazy dynamiczne, które są niezwykle ciekawą częścią chociażby paryskich targów, do których tak chętnie przyrównuje się MSPO. Brakuje mi też miejsca, np. jednej hali targowej, przeznaczonego dla małych, innowacyjnych firm z branży obronnej (które na targi zgłaszałoby np. I3TO), których nie stać na wyłożenie tysięcy złotych na targowe stoisko. MSPO na tym na pewno by na tym skorzystało, bo przyjechałoby więcej przedstawicieli nie tylko naszych sił zbrojnych. Wojsko na całym świecie szuka innowacji. I bardzo często to właśnie małe, dopiero raczkujące w biznesie, firmy, mają coś fajnego, niespotykanego w ofercie.

W dniu otwarcia targów Andrzej Mochoń, prezes MSPO, zapowiedział rozbudowę obiektów targowych o kolejną halę i przebudowę istniejących. To dobra wiadomość. Miejmy jednak nadzieję, że nie będzie to krok tylko w kierunku zwiększenia liczby wystawców, lecz także okazja do ulepszenia kieleckiego Salonu. 

 


 

 

Z okazji tegorocznej edycji Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego wydaliśmy specjalny 140-stronicowy numer „Polski Zbrojnej” zawierający artykuły o żywotnych problemach naszych sił zbrojnych. Piszemy m.in. o tym, jak bardzo potrzebne są naszym siłom zbrojnym nowe śmigłowce i gruntownie analizujemy koncepcję modernizacji czołgu Twardy. 

Krzysztof Wilewski , publicysta portalu polska-zbrojna.pl

dodaj komentarz

komentarze


Wojskowi rekruterzy chcą być (jeszcze) skuteczniejsi
 
Zapomogi dla wojskowych poszkodowanych w powodzi
Ogień nad Bałtykiem
Rozliczenie podkomisji Macierewicza
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Olympus in Paris
Zmiana warty w PKW Liban
Ostrogi dla polskich żołnierzy
Długa droga do Bredy
Snipery dla polskich FA-50
Udane starty żołnierzy na lodzie oraz na azjatyckich basenach
Szkolenie 1000 m pod ziemią
Miliony sztuk amunicji szkolnej dla wojska
Breda w polskich rękach
Komisja bada nielegalne wpływy ze Wschodu
Święto marynarzy po nowemu
Kto dostanie karty powołania w 2025 roku?
The Power of Buzdygan Award
Kleszcze pod kontrolą
Każda żałoba jest inna
Polski producent chce zawalczyć o „Szpeja”
Byłe urzędniczki MON-u z zarzutami
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Rosyjskie wpływy w Polsce? Jutro raport
Polski wkład w F-16
Olimp w Paryżu
Żeby nie poddać się PTSD
Zagrożenie może być wszędzie
„Bezpieczne Podlasie” na półmetku
Ostre słowa, mocne ciosy
Namiastka selekcji
Odznaczenia dla amerykańskich żołnierzy
Rozkaz: rozpoznać przeprawę!
Szef MON-u o podkomisji smoleńskiej
Niepokonany generał Stanisław Maczek
Kamień z Szańca. Historia zapomnianego karpatczyka
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Polsko-czeska współpraca na rzecz bezpieczeństwa
Ile GROM-u jest w „Diable”?
Witos i spadochroniarze
Polskie mauzolea i wojenne cmentarze – miejsca spoczynku bohaterów
Karta dla rodzin wojskowych
Centrum Robotów Mobilnych WAT już otwarte
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Hokeiści WKS Grunwald mistrzami jesieni
Jak dowodzić plutonem szturmowym? Nowy kurs w 6 BPD
Do czterech razy sztuka, czyli poczwórny brąz biegaczy na orientację
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Czas „W”? Pora wytropić przeciwnika
Rumunia, czyli od ćwiczeń do ćwiczeń
Strategiczne partnerstwo
Polska liderem pomocy Ukrainie
Czworonożny żandarm w Paryżu
Nowe pojazdy dla armii
Jacek Domański: Sport jest narkotykiem
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Polskie „JAG” już działa
Złoty Medal Wojska Polskiego dla „Drago”
Rajd pamięci i braterstwa
Żołnierze, zdaliście egzamin celująco
Po pierwsze: bezpieczeństwo granic
Rosomaki na Litwie
Nominacje generalskie na 106. rocznicę odzyskania niepodległości
„Złote Kolce” dla sportowców-żołnierzy

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO