moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Klucz do dobrych relacji

Jak prowadzić szkolenie, gdy panuje 40-stopniowy upał, a zajęcia urozmaicane są przerwami w dostawie prądu? O tym, jak radzą sobie z tym polscy żołnierze służący w Iraku, dowiesz się z grudniowej „Polski Zbrojnej”. Polacy w ramach operacji „NATO Mission Iraq” szkolą specjalistów zajmujących się serwisem poradzieckiego sprzętu irackiej armii.

Na misję do Iraku polscy żołnierze po raz pierwszy pojechali w 2003 roku. Przez kolejne lata rotacyjnie służyło ich tam kilkanaście tysięcy, wykonując różne zadania – od szkoleniowych, przez doradcze, logistyczne, po typowo bojowe. Ostatnia zmiana zakończyła służbę w 2008 roku, ale po dziesięciu latach Polacy wrócili do tego kraju. Tym razem kontyngent był dużo mniejszy, a zakres zadań żołnierzy – znacznie węższy. – Nasza misja ma na celu zwiększenie stabilności w tym rejonie, ale nie prowadzimy tu żadnych działań bojowych. Zajmujemy się tylko szkoleniem i tylko w tej dziedzinie nasza misja jest podobna do tego, co robiliśmy we wcześniejszych operacjach – mówi kpt. Piotr Spólny, rzecznik Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku.

 

Specjaliści od szkolenia

VII zmiana polskiego kontyngentu liczy około 300 żołnierzy z jednostek z całej Polski, m.in. z Centrum Szkolenia Logistyki w Grudziądzu, 1 Brygady Logistycznej w Bydgoszczy, 15 Brygady Zmechanizowanej w Giżycku, 34 Brygady Kawalerii Pancernej w Żaganiu i 18 Pułku Rozpoznawczego w Białymstoku. I choć wszyscy służą w jednym kontyngencie, to biorą udział w dwóch różnych operacjach. W ramach „Inherent Resolve” działają piloci stacjonującego w Kuwejcie zespołu lotniczego z samolotem transportowym C295 oraz żołnierze wojsk specjalnych, którzy wspólnie z koalicjantami szkolą irackich żołnierzy, a także doradzają tamtejszym specjalsom. Celem „NATO Mission Iraq” zaś jest pomoc w odbudowie zdolności obronnych Iraku. Polacy szkolą ludzi zajmujących się utrzymaniem poradzieckiego sprzętu irackiej armii w sprawności, głównie chodzi o czołgi T-72 i bojowe wozy piechoty BWP-1. – W ten sposób wspieramy Irakijczyków w odbudowie zaplecza logistycznego wojsk lądowych. Przygotowujemy ich do tego, by mogli samodzielnie obsługiwać wojskowy sprzęt – mówi mjr Mariusz Dąbrowski, dowódca mobilnego zespołu treningowego (MZT). (Ze względów bezpieczeństwa imiona i nazwiska żołnierzy zostały zmienione).

Pilotażowe szkolenia irackich żołnierzy częściowo odbywały się w Polsce, ale teraz prowadzi się je już wyłącznie w Iraku. Zajmuje się tym 12 polskich żołnierzy – instruktorów MZT stacjonującego w bazie At Tadżi niedaleko Bagdadu. – Jesteśmy już kolejną zmianą, więc mamy doskonałe warunki do wykonywania zadań – wyjaśnia mjr Dąbrowski. Szkolenie irackich żołnierzy jest prowadzone na podstawie polskich programów w specjalnościach typowych dla BWP-1 oraz T-72 – mechaników podwozia, elektromechaników oraz mechników uzbrojenia. – Różnica jest taka, że odbywa się tu jeden czteromiesięczny kurs złożony z trzech etapów: teoretycznego podstawowego, praktycznego specjalistycznego i instruktorsko-metodycznego. W Polsce to trzy oddzielne kursy – dodaje mjr Dąbrowski.

Na drodze do instruktora

Pierwszy etap szkolenia odbywa się w Electrical and Mechanical Engineering School (EMES), czyli irackim odpowiedniku centrum szkolenia logistycznego. Jak przyznają polscy żołnierze, wyposażenie tej placówki nie odbiega od polskich standardów. – Na szczęście sale są klimatyzowane, co ma tu ogromne znaczenie. Od maja do października temperatura powietrza często sięga ponad 40 stopni w cieniu i nam, Europejczykom, nie tak łatwo się tu odnaleźć. Znacznie gorzej jest, gdy czasem zabraknie prądu – przyznaje mjr Dąbrowski. Choć takie sytuacje rzadko się zdarzają, Irakijczycy nauczyli się sobie radzić.

Słuchacze w tej szkole spędzają w sumie sześć tygodni. Podczas wykładów uczą się ogólnej budowy, zasad działania oraz obsługi sprzętu. „Irakijczykom nie brakuje motywacji. Zadają mnóstwo pytań. Są zaangażowani i widać, że chcą maksymalnie wykorzystać czas na kursie”, mówi mjr Dąbrowski. I dodaje, że zajęcia odbywają się z udziałem polsko-arabskich tłumaczy. „Znajomość języka angielskiego wśród szkolących się jest na bardzo niskim poziomie, więc używanie go nie miałoby sensu, zwłaszcza słownictwa technicznego”, przyznaje.

Polacy szkolą ludzi zajmujących się utrzymaniem poradzieckiego sprzętu irackiej armii w sprawności.

Trwające osiem tygodni praktyczne szkolenie specjalistyczne odbywa się w warsztatach Eastern Block Facility (EBF). Do dyspozycji są tam dwie ogromne hale remontowe, a każda z nich może pomieścić od sześciu do ośmiu egzemplarzy sprzętu. „To tam uczymy Irakijczyków naprawy czołgów i wozów bojowych metodą wymiany podzespołów, czyli przez kompletny demontaż i montaż poszczególnych elementów wraz z silnikami. Jesteśmy w komfortowej sytuacji, bo znajduje się tu też park sprzętu technicznego z maszynami piątej kategorii, które są dla nas dodatkowym źródłem pozyskiwania części”, tłumaczy kpt. Marcin Mierczyk, zastępca dowódcy zespołu – starszy wykładowca.

Trzeci etap szkolenia, obejmujący wszystkie specjalności, jest adresowany do najlepszych słuchaczy. Kandydaci na instruktorów są kwalifikowani m.in. na podstawie wyników egzaminów z poprzednich części kursu. Do nowej roli przygotowują się przez dwa tygodnie. „Tyle czasu wystarczy, by żołnierze zdobyli solidne podstawy metodyki, choć to niełatwy etap szkolenia. Zdarza się, że słuchacze, mimo sporej wiedzy, nie potrafią przekazać jej innym we właściwy sposób. Z czasem jednak nabywają doświadczenia, tak jak słuchacze pierwszych edycji kursów, którzy dziś doskonale sprawdzają się tu jako instruktorzy”, mówi mjr Dąbrowski.

Polscy żołnierze z MZT przyznają, że ta praca daje im mnóstwo satysfakcji. Każdy dzień jest inny, przynosi nowe doświadczenia. Wiedzą, że to, co robią, ma sens, o czym mogą świadczyć słowa uznania nie tylko samych uczestników, lecz także komendantów EMES i EBF. Czy jednak sami się tam czegoś uczą? – Ktoś mógłby zapytać, czy specjalistom, którzy w kraju robią to samo, taka misja może coś dać. Nie ma co do tego wątpliwości. Działamy w nowym terenie, z dala od dobrze znanych nam poligonów i właśnie tu, w tych warunkach możemy sprawdzić swoją wiedzę. Nie zapominajmy, że Irak w dalszym ciągu jest krajem objętym konfliktem zbrojnym. Samo przebywanie w bazie wojskowej, warunki klimatyczne, środowiskowe diametralnie różnią się od tego, z czym mamy do czynienia w Polsce – wyjaśnia kpt. Spólny.

Dobre relacje są ważne

Polscy żołnierze pracują zgodnie z arabskim porządkiem tygodnia, od soboty do środy. – W czwartek przygotowujemy bazę dydaktyczną na kolejny tydzień szkoleniowy, a także pomagamy w innych pracach na rzecz strony irackiej. Piątek zaś przeznaczamy na własne szkolenie, np. strzeleckie, lub na odpoczynek – mówi mjr Dąbrowski. Żołnierze mają do dyspozycji olbrzymie, znakomicie wyposażone siłownie, gdzie są organizowane różnego rodzaju treningi, m.in. crossfitu, czy zawody sportowe. Mogą też korzystać z tzw. strefy MWR, czyli Morale, Welfare, Recreation – miejsca, gdzie można poczytać, pograć w biliard, tenisa stołowego lub na konsoli.

Dla Polaków udział w misji to także szansa na to, by poznać kulturę Iraku oraz zwyczaje tamtejszego społeczeństwa. – To nieodłączny element każdej misji. Nasze poglądy oraz wyobrażenia na temat świata diametralnie różnią się od spojrzenia tutejszej ludności. Europejczyków wiele rzeczy może zaskakiwać, choćby w kontekście podejścia do bezpieczeństwa – przyznaje dowódca MZT i zwraca uwagę na kwestię wydawałoby się tak banalną, jak użycie drabiny. – Pomimo wielu plakatów i plansz mówiących o zasadach BHP miejscowi żołnierze i obsługa szkoły zamiast drabiny używają np. wózka widłowego bądź koparki. Nasze zdziwienie budzi też to, że niemal wcale nie ma tu ograniczeń pojemności i ładowności samochodów. W drodze do szkoły wielokrotnie mijamy ciężarówki, w których pasażerowie siedzą nawet na dachach pojazdów – mówi kpt. Mierczyk. – Podobne przykłady, które nas dziwią czy zaskakują, można mnożyć. Aby dobrze nam się razem pracowało, musimy zrozumieć swoją inność, mieć do siebie szacunek – tłumaczy kpt. Spólny.

Kluczem do dobrych relacji jest też wzajemne zaufanie. A to, jak zaznaczają polscy żołnierze, buduje się nie tylko podczas zajęć. Doskonałymi okazjami do rozmów są chociażby przerwy śniadaniowe w czasie szkolenia i wspólne spożywanie posiłków. – Irakijczycy opowiadają nam o rodzinach i trudach codziennego życia. Są uśmiechnięci, pozytywnie nastawieni do świata, cieszą się drobiazgami. Ich optymizm bywa zaraźliwy – przyznaje dowódca MZT.

Zdarza się, że razem z polskimi żołnierzami chcą świętować ważne wydarzenia z ich życia. Gdy jednemu z irackich żołnierzy urodziła się córka, już następnego dnia przyniósł do szkoły lokalne smakołyki i zdjęcia dziecka. Podobnie było, gdy jeden z nich brał ślub. „Takie drobne gesty służą budowaniu wzajemnego zaufania i dobrych relacji. Nie mamy wątpliwości, że jesteśmy traktowani jak przyjaciele. Irakijczycy doskonale rozumieją, po co tu jesteśmy i jaki jest cel całej misji – mówi mjr Dąbrowski.

Tekst pochodzi z grudniowego numeru „Polski Zbrojnej”.

Paulina Glińska

autor zdjęć: Tomasz Mielczarek/7 BOW, Piotr Spólny/PKW Irak

dodaj komentarz

komentarze


Zmiany w organizacji bazy logistycznej w Jasionce
 
Tuzin rekordów Wojska Polskiego w pływaniu
Debiut polskiego AW149
Ile kosztują Starlinki dla Ukrainy
Podniebne wsparcie sojuszników
Więcej amunicji do Rosomaków
Podniebny Pegaz
Wylicytuj Buzdygan i pomóż chorym dzieciom!
Polska kupi najnowsze rakiety AMRAAM
W Ełku wykuwają charaktery
Pierwsza misja Gripenów
Pod żaglami – niepokonani z AMW
Spartakiadowe zmagania w Łasku
Zwycięstwo mordercy
Szef MSZ do Rosji: Nigdy więcej nie będziecie tu rządzić
Nowi generałowie Wojska Polskiego
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Rodzina na wagę złota
PKW Łotwa – sojusznicze zaangażowanie
Trzy dekady DGW
Musimy być gotowi na najtrudniejsze scenariusze
Sport kształtuje mentalność
Więcej polskiego trotylu dla USA
Wyścig zbrojeń wystartował
Powstaje armia dronów
Polskie rakiety do Homara-K już za trzy lata
Niezawiniona śmierć niezłomnego gen. Fieldorfa
Bezzałogowce w Wojsku Polskim – serwis specjalny
USA wycofają się z działań na rzecz pokoju w Ukrainie?
Zarzuty w sprawie ujawnienia fragmentów planu „Warta”
Baltic Sea Under Control
Tych chwil z Dachau nie da się wymazać…
„Pułaski” na Atlantyku
Medale Pucharu Świata zdobyte przez żołnierzy na ringu
Rex Bolizlavus
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Składy wysokiego ryzyka
Więcej na mieszkanie za granicą
Polskie F-16 w służbie NATO
Żołnierze usuwają skutki nawałnicy
Polska i Norwegia zacieśniają stosunki
Poszukiwania ofiar rzezi wołyńskiej
Dobra wiadomość dla miłośników lotnictwa
Szabla hubalczyków
Henry Szymanski na tropie prawdy
Pracowity dyżur Typhoonów
Viva Polaki! Viva liberatori!
Zatopiony problem
Tarcza Wschód. Porozumienia z Lasami i KOWR-em
Ratownicy medyczni szkolą się z samoobrony
Kolejowy sabotaż udaremniony
Feniks zakończony. Pomoc trwa
„Widziałem wolną Polskę. Jechała saniami”
Pilecki ucieka z Auschwitz
Su-22, czyli cztery dekady w siłach powietrznych
Poznać rakietowego Homara
Wyrok za tragiczny wypadek
Żołnierze walczą z ogniem w Biebrzańskim Parku
Double Eagle – podwodny tropiciel
Medycyna na morzu
„Wojskowe” przepisy budowlane do zmiany
Święto ludzi z pasją
Strażnik nieba

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO