Kotlina Kłodzka doskonale nadaje się do przeprowadzenia szkolenia wysokościowego. Można tam szlifować techniki linowe oraz zasady ratownictwa górskiego. Dlatego 22 Batalion Piechoty Górskiej właśnie tam, wykorzystując przepiękne i trudno dostępne obiekty, organizuje szkolenia wysokościowe służb mundurowych. Tegoroczna edycja niedawno się zakończyła – o tym, jak przebiegała, kto się zjawił na szkoleniu i jakie niespodzianki czekały ćwiczących pisze mł. chor. Maciej Kubik.

Szkolenie prowadzimy od ośmiu lat. Co roku cieszy się ono dużym zainteresowaniem żołnierzy i funkcjonariuszy służb. W tym roku zgłosiła się wyjątkowo duża liczba uczestników spoza batalionu piechoty górskiej – organizatora szkolenia. Odwiedzili nas żołnierze z trzech pułków rozpoznawczych, tj. 2 pr z Hrubieszowa, 9 pr z Lidzbarka Warmińskiego i 18 pr z Białegostoku. Swoją obecnością zaszczycili nas nawet pasjonaci gór i „linek” z marynarki wojennej. Jak co roku listę obecności podpisali też żołnierze z 25 BKPow z Tomaszowa Mazowieckiego i 6 BPD z Krakowa oraz zaprzyjaźniony ZDS Sił Powietrznych z Powidza, który swoim doświadczeniem bardzo wspiera szkolenie. Pojawiło się też wielu innych żołnierzy z jednostek z całego kraju. Oprócz ludzi z wojska, jak zawsze, obecni byli funkcjonariusze z oddziałów ABW, zaprzyjaźnione pododdziały SPAP i funkcjonariusze Straży Granicznej, którzy od wielu lat już cieszą swoją obecnością. Nie można pominąć jednostek ratowniczych, takich jak WOPR z Wrocławia, ratowników GOPR z Bieszczad oraz ratowników z jednostki SAR, którzy zaprezentowali wysoki poziom swoich umiejętności.

Integracja i wspólne działanie służb mundurowych odbyło się zgodnie z planem, w którym każdy dzień dawał możliwości działania w bardzo urozmaiconym terenie. Jednak nie zawsze jest tak, jak się zaplanuje. Z doświadczenia poprzednich lat wiem, że pogoda ma duży wpływ na realizację szkolenia. W tym roku planów nie pokrzyżowała. Nie obyło się jednak bez niespodzianek. Dzień szkoleniowy na terenie kopalni granitu w Strzelinie, która jest największym kamieniołomem w Europie, nie zapowiadał niczego niezwykłego. Tymczasem po przyjeździe na obiekt okazało się, że domek, w którym mieliśmy zorganizować punkt szkoleniowy, został zlikwidowany! No cóż… zaskoczenie było duże, dwa tygodnie wcześniej jeszcze tam stał. Trzeba było pogodzić się z jego stratą, tym bardziej, że na teranie kopalni cały czas coś się dzieje – trwa tam praca. Jednak szybkie działanie, wyobraźnia i doświadczenie instruktorów 22 bpg pozwoliło na zrealizowanie zaplanowanych zadań.

Ćwiczenia co roku odbywają się w stałych punktach. Są nimi: Twierdza Kłodzko, kamieniołom w Głuszycy i wodospad Wilczki w Międzygórzu. Obiekty te są bardzo atrakcyjne dla ćwiczących, bo dają możliwość wykorzystania technik linowych i ratownictwa górskiego. Ciekawostką i dużą niespodzianką dla szkolących się okazał się spływ pontonami Nysą Kłodzką z pokonaniem przeszkód, które wymagały znajomości technik linowych, bez których nie dało się ukończyć tego etapu szkolenia.

Nie można pominąć współdziałania ze śmigłowcem. Ale i tu trzeba powiedzieć, że niestety nie do końca można było zrealizować zaplanowane zajęcia z ratownictwa górskiego z przyczyn niezależnych od nas. Myślę jednak, że załoga Mi-17, której bardzo dziękuję, była zadowolona z możliwości sprawdzenia się w trudnych górskich terenach połączonych z wodą. Podejście tam śmigłowcem wymagało dużego doświadczenia pilotów i załogi. Sporymi umiejętnościami wykazali się też uczestnicy szkolenia, którzy musieli desantować się z pokładu śmigłowca, a następnie odbierani byli przez dobrze wyszkolonych ratowników WOPR.

Kolejnego, ostatniego już dnia szkolenia po zaliczeniu zjazdu w nurcie wodospadu ćwiczący podbierani byli z przygodnego terenu na pokład śmigłowca i doskonaliliśmy desant za pomocą grubej liny w terenie górskim. Trening współdziałania ze śmigłowcem w surowym terenie, gdzie trudno jest dotrzeć do ludzi potrzebujących pomocy, jest bardzo potrzebny, ale niestety wciąż rzadki w wojsku.

Każdego roku organizuję tematyczne szkolenie i zauważam, że z czasem szkolenie jest bardziej interesujące i staje się wydarzeniem, w którym chce wziąć udział coraz większa liczba służb. Myślę, że 22 Batalion Piechoty Górskiej i jego instruktorzy robią kawał dobrej roboty, która niespodziewanie może być ogromnie ważna dla społeczeństwa, żołnierzy z innych jednostek i innych służb mundurowych i ratowniczych.